Corrosieve watersystemen en de invloed van δ-ferriet
De angst om ziek te worden is zo oud als de mensheid. Iedereen wil gezond zijn. De meeste medicijnen die elke dag duizenden mensenlevens redden zijn niet ouder dan 30 jaar. De medische wetenschap staat dus in de kinderschoenen en ontwikkelingen op dit gebied zullen elkaar steeds sneller opvolgen. Met name de laatste jaren wordt de druk op producerende bedrijven in de bio-farmacie steeds groter. De kosten om nieuwe ontwikkelingen te kunnen produceren zijn zeer hoog, terwijl de terugverdientijd alleen maar korter wordt. Hierdoor draait alles om de vraag: hoe snel kan een medicijn op de markt worden geïntroduceerd?
Dit artikel gaat in op een aantal belangrijke facetten in dit hele proces: de materiaalkwaliteit, de oppervlaktegesteldheid en de lasverbindingen die bij de ontwikkeling en productie van een medicijn worden toegepast. Het te produceren product staat immers in constante aanraking met de binnenzijde van een buis of fitting en met de keuzes die hierbij worden gemaakt worden in belangrijke mate de totaalkosten bepaald.
Cor Tiele en Cees Legierse
De auteurs zijn respectievelijk werkzaam bij Dockweiler b.v. te Zeewolde en Siersema Procestechnologie b.v. te Leidschendam
Medicijnen worden meestal niet ontdekt; ze worden uitgevonden. Steeds opnieuw worden groepen moleculen
samengesteld met de verwachting dat zij een specifiek effect hebben op het menselijk lichaam. Zonder in te gaan op de verschillende onderzoeksstadia: slechts 1 op de 5000 uitvindingen haalt na 10 jaar de eindstreep (gereed voor productie). De kosten die hiermee gepaard gaan zijn zeer hoog en kunnen afhankelijk van het product dan al zijn opgelopen tot zo’n US$ 350 miljoen. Natuurlijk is er productietechnisch een groot verschil
tussen het produceren van een paar gram - aan het begin van farmacologisch onderzoek - en de productie van vele tonnen met dezelfde samenstelling als het product op de markt komt. Het produceren van medicamenten voor humane toepassing is aan strikte regels gebonden....