Scheurvormende spanningscorrosie en een schadegeval
Lassen in austenitisch roestvast staal zijn vaak onderhevig aan corrosieve aantasting. De aard van deze aantasting is een functie van thermische voorgeschiedenis van de las, de bedrijfstemperatuur en milieu, alsmede het spanningsniveau van zowel aangelegde spanningen als inwendige restspanningen. Hier zal de aandacht worden gericht op scheurvormende spanningscorrosie.
A.J. Schornagel
De scheurvormende spanningscorrosie (SSC) van austenitische roestvast staal kan optreden als het tegelijkertijd wordt blootgesteld aan een trekspanning en een specifiek corrosief milieu. De belangrijke variabelen die van invloed zijn op SSC zijn temperatuur, milieu, materiaalsamenstelling, spanningsniveau en microstructuur. Scheurvoortplanting kan hetzij transkristallijn hetzij interkristallijn verlopen, afhankelijk van de wisselwerking van voornoemde variabelen. Interkristallijne scheurvormende spanningscorrosie (IKSSC) kan optreden zelfs als de legering ongevoelig is voor interkristallijne corrosie (IKC). De aanwezigheid van rest trekspanningen in de WBZ kan corrosieve aantasting en scheuring versnellen, in het bijzonder op gesensitiseerde korrelgrenzen.
Transkristallijne SSC wordt eveneens waargenomen in austenitisch roestvast staal. Deze vorm van scheuring hangt gewoonlijk samen met chloridehoudende milieus (zeewater), maar kan ook optreden in caustische media. De ionen van de halogeengroep (fluor, chloor, broom en jodium) zijn grotendeels verantwoordelijk voor het bevorderen van SSC. Van de haliden, veroorzaakt het chlorideion het grootste aantal schadegevallen. Afbeelding 1 toont een voorbeeld van transkristallijne SSC in roestvast staal van het type 316. Merk op dat de scheuring is ontstaan aan de teen van de las, waarschijnlijk vanwege het hoge niveau aan restspanningen op die plaats.
Afbeelding 1. Transkristallijne SSC die is ontstaan nabij de teen van een las in roestvast staal 316L.
Chloride SSC
Lassen in roestvast staal van de 300-reeks, met uitzondering van de...