Voedingssector
300 VS 200 reeks Roestvast Staal, welke alternatieven passen?
Materiaalselectie moet worden geleid door een zorgvuldig onderzoek van de toepassing. Voordat u overstapt, is het belangrijk om de sterke en zwakke punten en toepasbaarheid van een legering op uw constructie volledig te onderzoeken.
Bescherming tegen corrosie van statische verbindingen in de zuivel-, voedings-en genotmiddelenindustrie
Toepassing van smeermiddelen in de levensmiddelenindustrie kan een probleem zijn. Vooral als de kans bestaat dat het smeermiddel in aanraking komt met het produkt. Toch zijn ook in voedselverwerkende installaties anticorrosie-en anti-vreetsmeermiddelen onontbeerlijk. De problemen bij demontage van vastgeroeste bouten en moeren zijn legio. Daarbij optredende galvanische werking, koudlas en vastvreten maken onderhoudswerk extra moeilijk. Inspecties van Volksgezondheid zien erop toe, dat er uitsluitend anti-corrosiesmeermiddelen worden gebruikt die geen gevaar opleveren als ze per ongeluk in aanraking komen met levensmiddelen. In de Verenigde Staten is hiervoor door de FDA (Federal Drugs Administration) zelfs een speciaal toelatingsnummer vastgesteld. Ook de horeca en ziekenhuizen bijvoorbeeld vallen onder deze regels.
controles voor de zuivel-, voedings- en genotmiddelenindustrie
Voor de zuivel-, voedings- en genotmiddelenindustrie geldt dat de apparaten die hier worden toegepast schoon moeten zijn en eenvoudig goed schoongemaakt moeten kunnen worden. En daarbij, maar ook bij het gebruik mogen de materialen niet door corrosie worden aangetast. Immers, iedere verontreiniging veroorzaakt door schoonmaakmiddelen, achtergebleven product of corrosieproduct kan verontreiniging van het uiteindelijke te maken product betekenen, en dat is niet toelaatbaar.
Corrosie onder invloed van voedingswaren
Voedingswaren zijn, net als alle andere chemische stoffen in alle fasen van bewerking, inclusief verpakking, verantwoordelijk voor corrosieve invloeden van uiteenlopende aard op de constructiematerialen. Deze invloeden worden op hun beurt weer beïnvloed door de procesomstandigheden, zoals bijvoorbeeld de heersende temperatuur, stromingssnelheid, zeker in geval van erosie onder invloed van hoge stromingssnelheden, en door wisselende spanningen die in een onderdeel van de procesapparatuur kunnen optreden; dit effect wordt aangeduid als spanningscorrosie. Het al of niet aanwezig zijn van zuurstof is in het algemeen van grote invloed op het corrosiegedrag van metalen en legeringen. Op de corrosieve inwerking van enkele voedingswaren zal in dit artikel wat dieper worden ingegaan.
Corrosiviteit van voedingsmiddelen
Voedingsmiddelen zijn, net als andere chemische stoffen, verantwoordelijk in alle procesfazen (inclusief verpakken) voor corrosieve effecten van verscheidene aard op constructiemateriaal. Deze effecten worden bovendien beïnvloed door condities die heersen in het milieu zoals temperatuur, stromingssnelheden en wisselende spanningen die op kunnen treden in delen van de procesapparatuur. De aanwezigheid of afwezigheid van zuurstof is in het algemeen van belang met betrekking tot de mate waarin corrosie zich voordoet.
Ferritisch RVS in Grootkeukentoepassingen
De belangrijkste eigenschap – de corrosiebestendigheid – wordt bekomen door tijdens het smeltproces minstens 10,5% chroom aan de reeds vanuit het koolstofstaal gekende legeringselementen ijzer en koolstof toe te voegen.
Materiaaleisen voor procesapparatuur in de voedingswarenindustrie
Bij het verwerken van voedingswaren worden tal van processen gevolgd die tezamen met de verwerkte voedingswaren elk hun eigen eisen stellen aan apparatuur en het materiaal waarvan deze apparatuur is vervaardigd. In vogelvlucht volgt hier een overzicht van een aantal veelvoorkomende processen alsmede van de eigenschappen van een aantal voedingsmiddelen.
Roestvast Staal voor de voedingsmiddelen- en farmaceitsche industrie
Roestvast staal (RVS) wordt breed toegepast in de voedingsmiddelen- en farmaceutische industrie. Het materiaal laat zich gemakkelijk reinigen en scheidt geen stoffen af die in het eindproduct terecht zouden kunnen komen. Vandaar dat voor de productie, opslag en transport van voedingsmiddelen gekozen wordt voor RVS als constructiemateriaal. Een van de belangrijkste criteria voor het gebruik van RVS in relatie tot voedingsmiddelen is het hygiëneaspect, dat in directe relatie staat tot de oppervlakteruwheid.
Roestvast staal voor de zuivel-, voedings- en genotmiddelen-industrie - kies het juiste materiaal
Voor de zuivel-, voedings- en genotmiddelen-industrie geldt dat de apparaten die hier worden toegepast schoon moeten zijn en eenvoudig goed schoongemaakt moeten kunnen worden. En daarbij, maar ook bij het gebruik mogen de materialen niet door corrosie worden aangetast
Roestvast Stalen leidingwerk voor hoogzuivere doeleinden in de zuivel- en voedingsmiddelenindustrie
Technisch artikel over het gebruik van RVS Leidingwerk voor met name hoog zuivere doeleinden. En wat is het verschil tussen RVS pijp en RVS buis. Dit onderscheid is met name van belang bij het automatisch lassen van hoogwaardig RVS leidingwerk.
Waarom roestvast staal in de voedingswarenindustrie?
Roestvast staal heeft zich sedert zijn ontdekking rond 1912 volledig gevestigd als het materiaal bij uitstek voor gebruik met voedingswaren van allerhande aard. Er bestaat geen twijfel over het gemak waarmee dit materiaal kan worden gereinigd en dat van zichzelf vrijwel geen stoffen afscheidt die ingrediënten en voedingsmiddelen kunnen besmetten [1, 2]. Het metaal heeft zich bewezen als een belangrijk gereedschap ter vermijding van risico's met betrekking tot voedselvergiftiging, voedselbereiding en voedseldistributie.
Warmteoverdracht bij verwerking van voedingsmiddelen (warmtewisselaars)
De meest voorkomende handelingen die worden verricht in een voedselverwerkend bedrijf zijn het verhitten en koelen van voedsel. In de moderne geïndustrialiseerde levensmiddelenindustrie worden gemeenschappelijke handelingen verricht zoals koelen, diepvriezen, thermisch steriliseren, drogen en verdampen. Deze gemeenschappelijke bewerkingen gaan gepaard met warmteoverdracht tussen een produkt en een verhittings-of koelingsmedium.