Gelegeerd aluminium als materiaal voor fietsframes
Er doen nogal wat meningen de ronde over het ideale materiaal voor fietsframes.
Van staal wordt beweerd dat het zachter wordt met het verstrijken der jaren en dat het oneffenheden beter verwerkt, aluminium stug is, titanium zwiept. Dit alles is onjuist. Fietsframes kunnen van elk constructiemateriaal worden vervaardigd en de eigenschappen van een fiets hangen in zeer sterke mate af van het ontwerp, waarin wel rekening moet worden gehouden met de kenmerkende eigenschappen van het gebruikte materiaal.
A.J. Schornagel
Inleiding
Stijfheid, gewicht en sterkte van een fietsframe hangen van vele factoren af, waarvan slechts enkele betrekking hebben op het materiaal. Het optimum frame ontwerp met het ene materiaal zal verschillen van dat met een ander materiaal, omdat materialen sterk verschillen in sterkte, stijfheid en dichtheid (gewicht).
Zo hebben de beste aluminium frames dunwandige buizen met grote diameter en deze frames buigen maar weinig van de ene kant naar de ander bij het aantrekken van een flinke sprint. De beste stalen frames hebben dunwandige buizen met kleinere diameter en die frames buigen veel sterker tijdens een sprint. Frames gemaakt van titanium en koolstofvezel vertonen een tussenliggend gedrag.
Ervaren fietsers zijn grofweg in twee kampen te verdelen, met enerzijds zij die vitten op de buitensporige stijfheid van aluminium en aluminium zeloten hekelen het sponzige gevoel van stalen frames. Gevoelens zeggen weinig, beter is het om te trachten de zaken in getallen te vatten aan de hand van afbeelding 1, met een overzicht van de stijfheid van een aantal constructiematerialen, ten opzichte van die van koolstofstaal, die worden gebruikt voor fietsframes. Uit dit overzicht blijkt overduidelijk dat aluminium en koolstofvezel bij lange na niet zo stijf zijn als staal.
Staal
Staal is stijf maar heeft een hoge dichtheid (zwaar). Lichte frames met voldoende stijfheid zijn opgebouwd uit buizen met relatief kleine diameter, maar staal is niet het juiste...